Η κρίση του κορωνοϊού ανέδειξε στην πράξη την έννοια της συνεργατικότητας και των συνεργειών. Όσο καλά κι αν τα έχει πάει μια επιχείρηση στην εσωτερική της οργάνωση και λειτουργία, όσο κι αν έχει καταφέρει το απόλυτο customer experience και οι πελάτες είναι επαναληπτικοί και πιστοί, τελικά, μετράει εξίσου η ικανότητα (α) προμήθειας ή/και παραγωγής του προϊόντος ώστε αυτό να είναι διαθέσιμο για τον πελάτη και (β) εκτέλεσης και παράδοσης της παραγγελίας του προϊόντος που ο πελάτης επιθυμεί πολύ. Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο, περιλαμβάνουν τρίτα μέρη, συνεργασίες της επιχείρησης με προμηθευτές προϊόντων και υπηρεσιών: πρώτες ύλες, ημι-έτοιμα, εξαρτήματα, έτοιμα προϊόντα κ.ο.κ. αλλά και υπηρεσίες αποθήκευσης και μεταφοράς, διεθνών μεταφορών, ταχυμεταφορών, συσκευασίας, συντήρησης και ευρύτερα, κάθε δραστηριότητας που η εταιρεία έχει αναθέσει σε τρίτους, στη λογική του outsourcing. Όταν λοιπόν διαρραγεί η ροή της προμήθειας, αυτόματα η εταιρεία υφίσταται κλυδωνισμούς στις πωλήσεις της, στην αρχή μεμονωμένα και περιορισμένα. Αν όμως οι αιτίες δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα και οι κλυδωνισμοί είναι συχνοί και προέρχονται από προμηθευτές κρίσιμων κωδικών ή υπηρεσιών, τότε υπάρχει ακόμα και ο κίνδυνος απώλειας αξιοπιστίας του brand στο μυαλό του πελάτη που επιλέγει, κάτι το οποίο πολύ δύσκολα μετά αντιστρέφεται.
Εκ των πραγμάτων λοιπόν έχει ξεκινήσει μια συζήτηση μεταξύ πελατών ? προμηθευτών λόγω των νέων δεδομένων που έχει φέρει η πανδημία του κορωνοϊού με κύριο αντικείμενο στην agenda, την εξασφάλιση της συνέχειας της συνεργασίας και της ροής των εμπορευμάτων. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πρόσφατη έρευνα του Institute for Supply Management, το 64% απάντησε πως έχουν αυξηθεί οι επαναδιαπραγματεύσεις συμβολαίων με τουλάχιστον κρίσιμους προμηθευτές με βασικό στόχο τη διασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητας των τελευταίων και άρα, τη διασφάλιση του business continuity της ίδιας της επιχείρησης ? πελάτη, και της ικανότητάς της να διατηρεί και να ενισχύει τις πωλήσεις της και τη θέση της στην αγορά.
Αυτές οι επαναδιαπραγματεύσεις, μάλιστα, δεν εστιάζουν στο κόστος αυτό καθεαυτό, αλλά στην υιοθέτηση της λογικής open book, στην αμφίδρομη τεκμηρίωση με ανοιχτά χαρτιά των δυνατοτήτων και των περιορισμών κάθε πλευράς. Σκοπός, μέσα από αυτή τη συνεργατική προσέγγιση, είναι ο εντοπισμός περιοχών που με κοινές ενέργειες μπορούν να βελτιωθούν προς όφελος και των δύο, ώστε να εξασφαλιστεί η επιχειρησιακή συνέχεια και των δύο, στο ίδιο οικοσύστημα εφοδιαστικής αλυσίδας κάτω από το οποίο λειτουργούν. Και αυτό είναι πολύ πιο πολύτιμο και αποδοτικό μεσο-μακροπρόθεσμα από μια πύρρειο νίκη επίτευξης χαμηλής τιμής σε συγκεκριμένες παρτίδες προϊόντων ή συγκεκριμένη υπηρεσία, short-term. Σε αυτό το νέο πλαίσιο, έδαφος κερδίζει η από κοινού ανάπτυξη καινοτομιών, ως driver που θα δώσει ώθηση στις επιχειρήσεις στη νέα κανονικότητα.
Σε ό,τι αφορά τα Logistics, η ανάγκη της συνεργατικότητας και των συνεργειών είναι ακόμη πιο έντονη, λόγω του κατακερματισμού της αγοράς και των silos που ακόμη υφίστανται, και μάλιστα προς δύο κατευθύνσεις: τόσο προς συνέργειες μεταξύ ομοειδών εταιρειών π.χ. 3PLs, μεταφορικών κ.λπ., όσο και μεταξύ πελατών (εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων) και προμηθευτών αποθήκευσης, μεταφοράς και διανομής. Στην τελευταία περίπτωση, η τάση είναι προς τον συνεργατικό προγραμματισμό ? planning του έργου, αντί του απλού execution παραγγελιών.
Άρθρο της Μαριλένας Αργυρού, Managing Director του Operations Center.
Διαβάστε για τις αεροπορικές μεταφορές εν μέσω πανδημίας με τη ματιά του ΔΑΑ, το νέο μοντέλο της εφοδιαστικής αλυσίδας φαρμάκων, το Total Business Transformation και τον κρίσιμο ρόλο των προμηθευτών, τι έγινε στο Γουίμπλετον (και μας αφορά) και πολλά ακόμη.
